PDF chapter test TRY NOW

சொல்
 
எல்லாச் சொல்லும் பொருள் குறித்தனவே என்கிறார் தொல்காப்பியர். 
 
ஓர் எழுத்து தனித்தோ, பல எழுத்துகள் சேர்ந்தோ பொருள் தரும் வகையில் அமைவது சொல் ஆகும்.
 
எ.கா.
  
பூ , ஆ , தீ , வா , போ , தா
  
' பூ மலர்ந்தது ' ' மாடு புல் தின்றது '
 
மேலே உள்ள எடுத்துக்காட்டில் தனி எழுத்தும், பல எழுத்துகள் சேர்ந்த வந்த சொல்லும் உள்ளன. இவை பொருள் தருகிறதல்லவா? இந்தச் சொல்லானது ,
 
இரு திணைகளையும், ஐந்து பால்களையும் குறிக்கும்.
 
இரு திணை- உயர் திணை, அஃறிணை
 
ஐம்பால் - ஆண்பால் , பெண்பால் , பலர்பால், ஒன்றன் பால் , பலவின்பால் .
 
மூவிடங்களிலும்வரும். தன்மை , முன்னிலை , படர்க்கை.
 
உலக வழக்கிலும்( பேச்சு வழக்கு ), செய்யுள் வழக்கிலும்  வரும்.
 
வெளிப்படையாகவும்,குறிப்பாகவும்  விளங்கும்.
மூவகை மொழி
1) தனிமொழி
  
2) தொடர்மொழி
 
3)பொதுமொழி
 
ஒருமொழி ஒருபொரு ளனவாம் தொடர்மொழி பலபொருளனபொது இருமையும் ஏற்பன.  (நன்னூல் - 260)
1) தனிமொழி :
ஒரு சொல் தனித்து நின்று பொருள் தருமாயின் அது தனிமொழி எனப்படும்.
 
பிரிக்க முடியாத பகாப்பதம் அல்லது பிரிக்கக் கூடிய பகுபதமாக இது அமையும்.
 
எ.கா.
  
கண் , படி  -  பகாப்பதம்
  
கண்ணன் , படித்தான் - பகுபதம்
2) தொடர்மொழி :
இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட தனிமொழிகள் தொடர்ந்து வந்து பொருள் தருவது தொடர்மொழி ஆகும்.
 
எ.கா . கண்ணன் வந்தான். மலர் வீட்டுக்குச் சென்றாள்.
3) பொதுமொழி :
ஒரு சொல் தனித்து நின்று ஒரு பொருளையும், அச்சொல்லே பிரிந்து நின்று வேறு பொருளையும் தந்து தனிமொழிக்கும், தொடர்மொழிக்கும் பொதுவாய் அமைவது பொதுமொழி எனப்படும்.
 
எ.கா.
  
எட்டு - எட்டு என்ற எண்ணைக் குறிக்கும்
 
வேங்கை - வேங்கை என்னும் மரத்தைக் குறிக்கும்.
 
இவையே எள் + து எனவும் ,
 
வேம் + கை எனவும்
 
தொடர்மொழிகளாகப் பிரிந்து நின்று எள்ளை உண், வேகின்ற கை எனவும் பொருள் தரும்.
 
இவை இரு பொருள்களுக்கும் பொதுவாய் அமைவதால் பொது மொழியாகவும் இருக்கிறது.